دست من،دامان ساقی
ساقی امشب از شکست یک سکوت مانده بر دلها شنید
ساقی امشب از زوال لحظه های عمر یک رؤیا شنید
سر به دامان،اشک ریزان،گفتمش از قیل و قال ذهن پُر پروانه ام
ساقی امشب زجۀ باران بی انصافی این بی خدا دنیا شنید
دست من بازوی او،درد من گیسوی او،آتشین شد نای او
ساقی امشب قصه ای از پاسبان ماه و از لیلا شنید
های های سر به خونش تا کرانِ خشکی سردی زرد
آن زمانی خونچکان شد کاهنین مژگان آن عنقی شنید
با همان چشمان خونبارش به رستنگاه قلبم گلبن دیبا نشاند
ساقی امشب مژده بود و سینه ام از گلفشانش مژدۀ فردا شنید
ساقی امشب از زوال لحظه های عمر یک رؤیا شنید
سر به دامان،اشک ریزان،گفتمش از قیل و قال ذهن پُر پروانه ام
ساقی امشب زجۀ باران بی انصافی این بی خدا دنیا شنید
دست من بازوی او،درد من گیسوی او،آتشین شد نای او
ساقی امشب قصه ای از پاسبان ماه و از لیلا شنید
های های سر به خونش تا کرانِ خشکی سردی زرد
آن زمانی خونچکان شد کاهنین مژگان آن عنقی شنید
با همان چشمان خونبارش به رستنگاه قلبم گلبن دیبا نشاند
ساقی امشب مژده بود و سینه ام از گلفشانش مژدۀ فردا شنید
